موضوع: "رموز پژوهشگری"

گونه شناسی پرسش

نوشته شده توسطمعاونت پژوهش حوزه علمیه الزهرا(سلام الله علیها) شه 6ام خرداد, 1397

بعد از انتخاب موضوع برای مقالات و پایان نامه ها محقق باید تلاش کند تا حول موضوع انتخابی هر پرسشی را که به ذهن می آید، یادداشت کند. سپس سعی کند تا با تنوع بخشی به پرسش ها، هم فراگیر تر به موضوع بنگرد.

گونه شناسی پرسش ، مهارتی است که بر اثر آن محقق می تواند جایگاه و ویژگی های پرسش های مربوط به پرسش مربرط به یک امر مجهول را تشخیص دهد و از لحاظ منطقی آنها را کنار یکدیگر قرار دهد. این کار، در جامع نگری و دستیابی سریع تر به پاسخ درست کمک می دهد.

پرسش با توجه به دشواری و پیچیدگی متعلق آن، در یک سلسله مراتب دسته بندی کرده و در هفت مرتبه و درجه قرار می گیرد.

انواع پرسش

1. پرسش حافظه ای: پرسش از هر گونه اطلاعات که قبلا آموخته ایم و در مخزن ذهن قرار داده ایم؛

مثال: امام باقر0 علیه السلام) در چه سالی متولد شد؟

2. پرسش ترجمه ای: ترجمه در اینجا معنای عامی دارد و مستلزم بیان اندیشه ها به صورتی غیر از صورت اصلی است( تبدیل کلمات به نشانه ها، نشانه های به اشکال، کلمات به کلمات یا صورت های یگر.و مانند آن)؛

مثال: آیا می توانید خلاصه رهنمودهای مقام معظم رهبری را درباره ضرورت تحول حوزه، در قالب یک نمودار نشان دهید؟

3. پرسش تفسیری: مستلزم کشف رابطه میان اطلاعات واقعی، تعریف ها، تعمییم ها و یا ارزش هاست و پرسش های مقایسه ای یا مقابله ای و یا پرسش هایی را در بر می گیرید که به دنبال روابط علت و معلول هستند؛

مثال: تفاوت فطرت با غریزه چیست؟

ادامه »

خطاشناسی و درست نویسی در تدوین متن تحقیق

نوشته شده توسطمعاونت پژوهش حوزه علمیه الزهرا(سلام الله علیها) شه 5ام خرداد, 1397

با توجه به اینکه غلط نویسی، بیشتر منابع را احاطه کرده است و تضمینی نیست که فراگیران، پس از اصلاح نخست قلم، بدون همت کافی بتوانند درست نویسی خود را حفظ کنند، برای اینکه آنها مجبورند منابع درسی و غیر درسی و ترجمه های ناکارشناسانه و آثار بدون ویرایش را بخوانند و چشم، زبان و قلم آنها ممکن است دوباره به غلط نویسی آلوده شود.جهت رفع این مشکل باید ضمن آشنایی با خطاها، درست نویسی را تمرین نمود.

علائم نگارشی

استفاده از علایم نگارشی یکی از خطاهای معمول نویسندگان مبتدی است. از بین علایم نگارشی، نقطه کوچک ترین عضو است؛ اماکاربرد فراوانی دارد.تازه کاران در پایان جمله نقطه نمی گذارند و گاهی به جای آن ویرگول به کار می برند. برخی نیز به جای ویرگول از نقطه استفاده می کنند.استفاده نکردن از علایم نگارشی یا آوردن آنها در غیر از جای اصلی خود، هر دو اشتباه است. ویرگول می خواد بگوید:« جمله پیش از من، از لحاظ دستوری (نهاد و گزاره) کامل است؛ اما مطلب پس از من، به جمله قبلی وابسته و نیازمند است و شما(خواننده)، عبارت بعدی را به جمله پیش ملحق کنید».اما نقطه در جایی استفاده می شود که جمله تمام شده است.

∗کتاب خودآموز مقدمات پژوهش،دکتر حسن اسلام پور کریمی

مهارت استفاده از حروف

نوشته شده توسطمعاونت پژوهش حوزه علمیه الزهرا(سلام الله علیها) شه 3ام خرداد, 1397

در هر زبانی، حروف کارکردهای مشخصی دارند و در محل هایی معین باید به کار بروند. در زبان فارسی نیز این قاعده باید رعایت شود.از جمله می توان به موارد زیر اشاره کرد:

1.«را»نشانه مفعول است و باید به مفعول نزدیک باشد.مانند:

الف) او کتابی را که به سختی تهیه کرده بودم و به وی هدیه دادم،پذیرفت(درست)؛

ب) اوکتابی که به سختی تهیه کرده بودم و به او هدیه داده بودم را پذیرفت(غلط است؛ زیرا حرف«را» از مفعول فاصله گرفته است)؛

2. برخی «واو» و«که»و «تا» را گاهی با هم خلط می کنند.مثال:

الف) حسین رفت و علی آمد.حسین و علی درس خواندند(کاربرد درست«واو»)؛

ب) کتابی که خریدی گم شد(کاربرد درست«که»)؛

ج) یک کتاب به او هدیه دادم که پذیرفت(غلط)؛

د) یک کتاب به او هدیه دادم و پذیرفت(درست)؛

د) او، در فراخوان مقاله، پژوهشی ارائه کرد که برتر شد(غلط است؛ زیرا به جای«واو» «که» به کار رفته است).

∗کتاب خودآموز مقدمات پژوهش، دکتر حسن اسلام پور کریمی