برگزاری«نشست آسیب های پژوش، موانع و راهکارها» در حوزه علمیه الزهرا(سلام الله علیها) شهرستان پلدختر

در این نشست سرکار خانم مینا نظری پژوهشگر و استاد حوزه و دانشگاه آسیب های پژوهشی در تحقیقات را دو دسته در حیطه تدوین و عوامل اجرایی دانستند.

ایشان بیان داشتند آسیب ها در حوزه تدوین و نگارش پژوهش های دینی به دو دسته :

1. آسیب ها مرتبط با خود پژوهشگر

2.آسیب های مرتبط با متن پژوهش تقسیم می شوند.

هر پژوهشگری باید ابزارها و مسائل را قبل از پژوهش بشناسد و بایسته ها پژوهشگری را رعایت کند. بایسته های پژوهشگری در دو حیطه اخلاقی و علمی هستند.

در حوزه علمی پژوهشگر باید  موارد زیر را رعایت کند:

1.داشتن حداقل اطلاعات متناسب با موضوع تحقیق2.تفاوت گذاشتن بین گردآوری دادها و تحلیل و تبدیل به یافته3.آزاد اندیشی و دوری از تعصب.

در کنار این مسائل از لحاظ اخلاقی پژوهشگر لازم است.:

الف)تقوای پژوهشی داشته باشد.

ب)در صورت نقد عادلانه نقد کند

ج)رونویسی نباشد.

د)اعتدلال فکری  داشته باشد و تندرو نباشد.

در حوزه متن پژوهش نیز باید با خواندن ارتباط متقابل داشت. و درگیر کتب و مقالات متعدد شد.

از جمله آسیب های مهم در این زمینه : افراط در خواندن و در نوشتن و کلی گویی را می توان نام برد. همچنین مشخص نبودن مسیر حرکت مهمترین عامل شکل گیری این آسیب ها است.

ایشان موانع موجود در کار پژوهشی را:

1 . عدم پیوند بین پژوهشگران و تیم گیرندگان

2.عدم توجه به ینازهای کشوری و طرح مباحث تکراری

3.حمایت نکردن از پژوهش و پژوهشگر

4.ضعف در اجرای بسیاری از پژوهشها دانستند.