فضای مجازی نسل جدیدی از فضای روابط اجتماعی است که با وجود عمر کم در زندگی افراد جامعه جایگاه خاصی پیدا کرده است. با وجود فاصله بسیار افراد در دنیای واقعی افراد از طریق فضای مجازی به سهولت با هم ارتباط برقرار می کنند.

با توجه به ارتباط نامحدود افراد با هم در دنیای مجازی و ورود آنها به سایت ها و  شبکه های مختلف که در برخی از موارد مشکلاتی را به وجود می آورد این سوال پیش می آید که در دنیا مجازی فرد باید اخلاقیات  را  در استفاده از فضای مجازی رعایت کند و یا چارچوب و اصول ویژه ای جهت ورود افراد جهت درامان ماندن  از مشکلات در این فضا از بی اخلاقی های رسانه ای باشد.

جهت پاسخ به این سوال کرسی آزاد اندیشی با موضوع اخلاق مجازی یا فضای مجازی اخلاقی با مدل  طلبه با استاد به صورت نظرات موافق رعایت اخلاق از طرف افراد و مخالف این دیدگاه و موافق لزوم ایجاد فضای اخلاقی مجازی از سوی مسئولین برگزار گردید.

در این کرسی در ابتدا استاد از طلاب خواست که مفهوم اخلاق و فضای مجازی را بیان کنند. طلاب ارائه کننده بحث در کرسی ضمن پاسخ به این سوال دیدگاه خود را بیان کردند.

طلاب موافق لزوم رعایت اخلاقیات از طرف شخص تاکید کردند که با توجه به اینکه فضای مجازی تفاوتی با دنیای واقعی ندارد لذا افراد اگر در دنیای واقعی خود را پایبند به اخلاقیات بدانند در فضای مجازی نیز سعی خواهند کرد از اخلاقیات تخطی نکرده و بدون مقدمه  وارد سایت های مختلف نشده و هر مطلبی را به راحتی قبول نکنند.

در مقابل طلاب موافق نظارت بیرونی از سوی مسئولین  تاکید داشتند که اگر چه فضای مجازی نمادی از دنیای واقعی است ولی به دلیل اینکه هویت افراد در دنیا مجازی ناشناخته است بعضا افراد از اصول اخلاقی که در دنیای حقیقی خود را ملزم به رعایت آن می دانند تخطی کرده و به طور ناشناس کارهای ضد اخلاقی از آنها سر می زند. لذا باید اصول و قواعد اخلاقی حاکم بر فضای مجازی باشد.

بعد از بیان دیدگاه  طلاب استاد ضمن نقد دیدگاهای هر دو گروه بیان داشتند که اگر بپذیریم که اخلاق و سرچشمه های آن و اکتساب صفات نیک و راه مبارزه با صفات بد و آثار هر یک از آنها در ویژگی های فردی و اجتماعی ریشه دارند در کنار خودمحوری باید نظارت های بیرونی  نیز صورت بپذیرد.