سید حسن اسحاقی

نگارش یک کتاب علمی پرمخاطب نیازمند داشتن ایده ای پاک، تالیفی حرفه ای و عرضه ای مناسب است. نویسندگی،ترکیبی از آموزش و تجربه است و تجربه ی علمی، سهم مهمی در فخامت قلم دارد.برای دست یافتن به اینکه، چه باید نوشت؟، شناخت زمان، نیازهاو اولویت ها موثر است و حضور فکری، فیزیکی در جامعه به این شناخت کمک می کند. نکته آموزی از شیوه ی نویسندگان بزرگ و توجه به رموز و جاذبه های تولید آثار، بر توان قلمی ما می افزاید.

نویسنده کیست ؟ و نویسندگی چیست؟

اگر نویسندگی را به طور عام ، به معنای عمل کسی که می نویسد بگیریم، هر کس را که بنویسد باید او را نویسنده خواند. با این حال نویسندگی کار دشواری نیست.الفبا را باید شناخت و مختصر خطی باید داشت. و نویسنده، به کسی می گویند که کارش نویسندگی است؛؛ یعنی معانی و مطالبی در ذهن دارد که از آن سود یا لذتی عام برای خوانندگان حاصل می شود و آن معانی را به گونه ای می نیسد که همه به خواندن نوشته او رغبت می کنند و از آن لذت یا سود می برند.

تفاوت نویسنده با آدم عادی

 بین آدم عادی و نویسندگان، از جهات مختلف تمایز وجود دارد زا جمله:

1. هوشمندی و حساسیت 2.حس آگاهی بخشی 3.بی اعتنایی به موانع نویسندگی 4.اعتماد به نفس و احساس نویسندگی

شرایط نویسندگی

اگر چه ذوق و استعداد ذاتی فرد سهم عمده ای در موفقیت یک نویسنده دارد ، لیکن آنچه استعداد را به مرحله فعلیت و ظهور می رساند، همان تمرین مستمر است. ناگفته نماند که نویسندگی مقوله ای مشکوک و دارای مراتب است. هم به فرد که نامه ای می نویسد و هم به کسی که شی.اترین آثار ماندگار را گدید می آورد، نویسنده می گویند، اگر چه تفاوت بسیاری با هم دارند.

پس باید با «آموختن» و «تمرین عملی»، قابلیت ها و استعدادها را به فعلیت رساند تا آثار عمیق ، متین و درست پدید آورد.

ویژگی های نویسندگان خلاق

نویسندگان خلاق به طور معمول ویژگی ها متنوعی دارمد که منحصربه عرصه نویسندگی شان نمی شود؛ بلکه تمام ابعادشان را پوشش می دهد؛ از جمله:

نوآوری و دوستدار زندگی، کنجکاوی و افزون طلبی علمی ،خوش خو و دارای انگیزه رشد ، نقد پذیری و صداقت در ابراز نظر انسجام فکری و نظم  ،عدم نیاز به تحسین دیگران نسبت به خودشان ،استقلال داشتن و دوری از وابستگی و روابط داشتن،روحیه شاد و شادی و……

سید حسین اسحاقی ،آداب کتاب نویسی