چگونه کتاب بنویسیم؟

در دوران کنونی که تهاجم همه جانبه فرهنگی شیاطین به نسل جوان ایرانی اسلامی و بلکه شیعیان و مسلمین در تمامی عالم هر روز ابعاد گسترده تری می یابد، وظیفه طلاب، فضلا و علمای حوزه است که با سلاح قلم، که عطیه ای است الهی، به ستیز با این خفاشان کوردل برخیزید ولی بدیهی است اگر با سلیقه ی و ویژگی های نویسندگی برای نسل جدید آشنا نباشیم در این مبارزه از پیش نخواهیم برد.

خداوند در قرآن کریم می فرماید:

امام صادق علیه السلام در مورد کتابت می فرمایند:

سبک نویسندگی

هر چند اصول اصلی نویسندگی و نکات مهم زیبانویسی و جذاب بودن نوشته ها تا حدودی مشترک است. ولی باید توجه داشت هر یک از سبک ها و ورش های مختلف نویسندگی ویژگی های خاص دارد که ممکن است آنچه در یک سبک ، قوت نوشته محسوب می شود در نوشته ای دیگر، سب وهن و سستی آن گردد.

از جمله سبک های نویسندگی می توان به موارد ذیل اشاره کرد:

1.نویسندگی جریانی؛ نویسنده در پی کشف یک جریان یا ماجرای سیاسی است.

2.نویسندگی دائره المعارفی؛ نویسنده بیش تر اطلاعات ارایه می دهد و کمتر به ارزیابی و تحلیل می پردازد.

3. نویسندگی کودکان؛ نویسنده حال و هوای کودکی در شرایط ذهنی و روحی و سایر ویژگی های دوره سنی آنان را رعایت می کند.

4. نویسندگی تبلیغاتی؛ هدف این نوع مقاله برانگیختن اندیشه ئ احساس جامعه در رابطه با یک پدیده سیاسی ، اجتماعی و…… با واژه های نو و شورانگیز است.

5.نویسندگی مطبوعاتی؛ در این سبک باید مطالب با حجمی کم و قلمی روان، جذاب و همه فهم باشد و از استدلال پیچیده خودداری شود.

6. ساده نویسی؛ نویسنده ضمن حفظ قلم از رکیک گویی، سعی دارد بدون تکلّف و عبارت پردزی قلم را آزاد بگذارد تا کاملا ساده و خودمانی بنویسید، مخاطبین این نوع نوشتار، اقشار عمومی مردم هستند.

7. نویسندگی رمانتیک؛ نوشته ای که تخیّل و قهرمان های خیالی در آن نقش اساسی دارند.

 8. قصه گویی؛ داستان نویس یک محتوای تربیتی و ارزشی را در قالب کوشش یک یا چند نفر که در تلاش برای حل مسئله ی در جریان وقوع واقعه ای هستند بیان کند.

قصه گویی به دو نوع تقسیم می شود داستان های کوتاه(نوول) و داستان های بلند(رمان).

9.طنز نویسی؛ در نوشته های طنز هدف اصلی انتقاد است ولی این انتقاد آمیخته به شوخی و ریشخند و مسخره است. به بیان دیگر؛ طنز ابزاری است هنرمندانه برای بیان دردها اما در جامه ی لبخند.

10. نویسندگی ادبی؛ نویسنده در این سبک با ستفاده از صنایع ادبی نو کلمات زیبا و بیانی شاعرانه به موشکافی صحنه ای می پردازد و به گونه ای آن را توصیف می کند که خواننده خود را شاهد و بلکه داخل در آن صحنه ی می پندارد.

11. تراجم نویس؛ در این نوشته، نویسنده می کوشد با ذکر شرح حال فهرست و نمونه های آثار، افکار و اخلاق شخص، خطوط اصلی چهره شخصیت او را به وضوح و روشنی تمام ترسیم نماید. این روش در علوم اسلامی مورد استفاده زیادی دارد و علم رجال و انساب از این قبیل است.

12.نقد و برسی؛ نقد و شناخت ارزش و جایگاه هر پدیده یا اثر. این اصطلاح ، که از نقد کردن پول گرفته شده، قبلا وقتی استعمال می شد که طلا و نقره را پیش متخصص هر نقره را پیش متخصص می بردند تا تا درصد خلوص آن را تعیین کند.³

1.سوره قلم،آیه1.

2.محمد بن یعقوب کلینی،اصول کافی،ج1.

3.محمود مقامی، چگونه کتاب بنویسیم.

سید حسن اسحاقی

نگارش یک کتاب علمی پرمخاطب نیازمند داشتن ایده ای پاک، تالیفی حرفه ای و عرضه ای مناسب است. نویسندگی،ترکیبی از آموزش و تجربه است و تجربه ی علمی، سهم مهمی در فخامت قلم دارد.برای دست یافتن به اینکه، چه باید نوشت؟، شناخت زمان، نیازهاو اولویت ها موثر است و حضور فکری، فیزیکی در جامعه به این شناخت کمک می کند. نکته آموزی از شیوه ی نویسندگان بزرگ و توجه به رموز و جاذبه های تولید آثار، بر توان قلمی ما می افزاید.

نویسنده کیست ؟ و نویسندگی چیست؟

اگر نویسندگی را به طور عام ، به معنای عمل کسی که می نویسد بگیریم، هر کس را که بنویسد باید او را نویسنده خواند. با این حال نویسندگی کار دشواری نیست.الفبا را باید شناخت و مختصر خطی باید داشت. و نویسنده، به کسی می گویند که کارش نویسندگی است؛؛ یعنی معانی و مطالبی در ذهن دارد که از آن سود یا لذتی عام برای خوانندگان حاصل می شود و آن معانی را به گونه ای می نیسد که همه به خواندن نوشته او رغبت می کنند و از آن لذت یا سود می برند.

تفاوت نویسنده با آدم عادی

 بین آدم عادی و نویسندگان، از جهات مختلف تمایز وجود دارد زا جمله:

1. هوشمندی و حساسیت 2.حس آگاهی بخشی 3.بی اعتنایی به موانع نویسندگی 4.اعتماد به نفس و احساس نویسندگی

شرایط نویسندگی

اگر چه ذوق و استعداد ذاتی فرد سهم عمده ای در موفقیت یک نویسنده دارد ، لیکن آنچه استعداد را به مرحله فعلیت و ظهور می رساند، همان تمرین مستمر است. ناگفته نماند که نویسندگی مقوله ای مشکوک و دارای مراتب است. هم به فرد که نامه ای می نویسد و هم به کسی که شی.اترین آثار ماندگار را گدید می آورد، نویسنده می گویند، اگر چه تفاوت بسیاری با هم دارند.

پس باید با «آموختن» و «تمرین عملی»، قابلیت ها و استعدادها را به فعلیت رساند تا آثار عمیق ، متین و درست پدید آورد.

ویژگی های نویسندگان خلاق

نویسندگان خلاق به طور معمول ویژگی ها متنوعی دارمد که منحصربه عرصه نویسندگی شان نمی شود؛ بلکه تمام ابعادشان را پوشش می دهد؛ از جمله:

نوآوری و دوستدار زندگی، کنجکاوی و افزون طلبی علمی ،خوش خو و دارای انگیزه رشد ، نقد پذیری و صداقت در ابراز نظر انسجام فکری و نظم  ،عدم نیاز به تحسین دیگران نسبت به خودشان ،استقلال داشتن و دوری از وابستگی و روابط داشتن،روحیه شاد و شادی و……

سید حسین اسحاقی ،آداب کتاب نویسی