کتاب «مجموعه مقالات فیلم‌نوشت» گزیده ای از مقالات سایت تحلیلی سینمایی «فیلمنوشت» است که از نیمه سال ۱۳۹۵ تا نیمه سال ۱۳۹۶ به طبع رسیده اند. اگرچه بازه زمانی نگارش مقالات این کتاب به دو سال اخیر محدود است، اما معرف و در بردارنده دغدغه های فرهنگی و سینمایی چندین ساله تیم پژوهشی سایت فیلمنوشت می باشد. در نظر متصدیان سایت فیلمنوشت، سینما ارتباطی ذاتی و تنگاتنگ با فرهنگ دارد و بستر مناسبی است برای بازخوانی و بازشناسی فرهنگ. از این رو سایت فیلمنوشت شعار خود را «نقد گفتمان فرهنگی سینما» قرار داده و فعالیتش را صرفا به سینمای ایران معطوف داشته تا بواسطه بررسی آثار و موضوعات مطرح در عرصه سینمای ایران، زمینه ساز شناختی دقیق از فرهنگ امروزین ایران باشد.

اگرچه نشریات و سایت های فراوانی در زمینه نقد سینما در ایران مشغول به کار هستند و حجم بالایی از مطالب در این زمینه تولید میشود، اما جای خالی سایتی گفتمان محور که به دور از هیجانات و حواشی خاص سینمایی و با پرسش های جدی، سینمای ایران را مورد بررسی و مداقه قرار دهد، در نظر اهل فن و متصدیان فرهنگ به شدت احساس میشد. امید سایت فیلمنوشت، جبران این کمبود است و تلاش دارد نگاهی جدی و دانش محور به نقد فیلم، آنهم صرفا تولیدات سینمای ایران داشته باشد. آنچه در کتاب حاضر تقدیم میشود، بخشی کوچکی از تحقق این هدف با ارزش بوده و امید است این نهال نوپای در فضای سینمایی ایران، روزی درختی تنومند شود و حاصلش مورد استفاده اهالی سینما و دغدغه مندان عرصه فرهنگ قرار گیرد.

سینمای ایران با تمام فراز و فرودهایش، بواسطه پیوند عمیقی که با فرهنگ و هویت ایرانی اسلامی دارد، سینمایی اخلاق مدار، عمیق و دارای ظرفیت های فرمی و محتوایی بسیاری می باشد. گذشته از این سینمای ایران میراث فرهنگی ماست. چنین سینمایی  سزاوار نقدی جدی و عمیق است تا بتواند ظرفیت های پنهان خود را آشکار کند. وسعت و عظمت هویت ایرانی و هم نشینی اش  با مفاهیم والای اسلامی، فرهنگی را بوجود آورده است که به راحتی میتواند زمینه ساز تحقق سینمایی بی نظیر باشد. سینمایی که نه تنها در عرصه ملی، بلکه در سطح جهانی نیز مورد توجه فراوان قرار گیرد. اما انچه این مهم را متحقق میکند، حلقه واسطی میان سینما و فرهنگ است. نیاز است تا پژوهشگران عرصه فرهنگ و سینما در نقطه ای مشترک گرد هم آیند و زمینه ساز بهره گیری هرچه بیشتر سینما از ظرفیت های آشکار و پنهان فرهنگ شوند. امید آن است کتاب «مجموعه مقالات فیلم‌نوشت» و دیگر دستاورد های سایت تحلیلی سینمایی فیلمنوشت، مسیر پر افت و خیز همگرایی سینما و فرهنگ را هموار سازد.

 پژوهشکده تبلیغ و مطالعات اسلامی باقرالعلوم^{(علیه السلام)}

رویکرد نیاز سنجی پژوهشی تعین اولویت های نیاز سنجی پژوهشی در عمل مستلزم به کار گیری رویکردهای متفاوتی است و از آنجا که ،نقش بارزی در جهت گیری فرآیند نیاز سنجی پژوهشی دارد، برجسته سازی رویکرد به کار گرفته شده از اهیمت زیادی برخوردار است. در عین حال ذکر این نکته بسیار حیاتی است که آنچه درعمل اتفاق می افتد، استفاده از ترکیبی از رویکردهای مختلف در فرآیند نیاز سنجی پژوهشی به جای استفاده از یک رویکرد انحصاری و خاص است. به طور کلی مهمترن رویکردهای نیاز سنجی پژوهشی را می توان به شرح زیر برشمرد:

1. رویکرد آسیب شناختی

2. رويكرد موضوعی( محتوایی)

3. رويكرد تقاضا محور-محور

4. رويكرد عرضه -محور

5. رويكرد نظامدار

رویکرد آسیب شناختی در این رویکرد ،مشکلات و آسیب های موجود در یک نظام مد نظر قرار می گیرد.به عبارت روشن تر نیازسنجی پژهشی جنبه معین و خاصی از یک موسسه، سازمان یا نظام را به منظور کشف مسائل عمده و راه حل های احتمتالی مورد بررسی قرار می دهد. نیاز سنجی پژوهشی در این رویکرد بیشتر از یک فرآیند علمی بهره می گیردکه در آن روابط بین متغییرهای مختلف در راستای حصول به هدف ها ونتیجه معین مورد بررسی و نقد قرار می گیرد.بنابراین رویکرد آسیب شناختی در نیاز سنجی پژوهشی نوعی فعالیت«مسئله یاب» است تا با باز تعریف آن به صورت موضوع یا موضوعات پژوهش ، زمینه حل و برطرف کردن آنها را فراهم می سازد. به دلیل رویکرد حاضر را «رویکرد حل مساله» در نیازسنجی پژوهشی نیز می نامند.

رویکرد موضوعی یا محتوایی عمدتا ماهیت، ساختار و شاخه های یک رشته موجود مبتنی است. به عبارات روشن تر این رویکرد از «ساختار دانش» و قلمرو های مختلف موجود در ذیل یک رشته علمی برای شناسایی موضوعات و عناوین تحقیقاتی محتلف و تعیین اولویت ها استفاده می کند. برای مثال حوزه تعلیم و تریبیت یا آموزش و پرورش، رشته های علمی شامل مدیریت ،روش تدریس و… است و هر یک از بین این رشته ها نیز دارای «قلمروهای عمده» هستند. برای مثال رشته مدیریت آموزشی دارای قلمروهای عمده ای نظیر نظارت، سازماندهی و برنامه ریزی و….. است که این قلمروها عمده که ساحتار رشته را تشکیل می دهند و در عین حال مرزهای رشته را تعریف می کنند می توانند به عنوان مبنای جهت شناسایی طرح های پژوهشی به کار می روند.تقدیم و تاخر این قلمروها نیز می تواند به عنوان مبنایی برای تقدم و تاخر طرح های تحقیقاتی یا تعیین اولویت های آنها به کار رود.

رویکرد عرضه-محور اساسا منابع پژوهشی يكي از مهمترین و اثر گذارترین عوامل نیاز سنجی پژوهشی محسوب می شود. از این رو برخی از الگوهای نیاز سنجی پژوهشی برمبنای در دسترس ،طرح ها و عناوین پژوهشی را برای اجرا انتخاب می کنند به عبارت روشن تر معیار عمده گزینش و یا در اولویت قرار دادن موضوعات پژوهشی، وجود منابع برای آنها است این رویکرد عمدتا برای «تخصیص منابع» در «سطح ملی» برای برنامه های پژوهشی عمده و یا برنامه های تحقیقاتی موسسات به كار گرفته می شود.

رويكرد نظامدار در این رویکرد نیاز سنجی پژوهشی عموما به عنوان فرآیند ارزیابی و مقایسه پژوهش های مختلف در نظر گرفته می شود که در پرتو آن باید ضمن تعریف اهداف، معیار ها و استاندار مناسب ،پروژهای مختلف مختلف تحقیقاتی با این معیار و استانداردها سنجیده شوند و نقش و کمک نسبی هر یک از پروژه به تحقیق اهداف تعیین شده به دقت ارزیابی شود و نهایتا بر مبنای مقایسه بازده و نتایج واقعی هر یک از پروژه ها، طرح ها ی مختلف اولویت بندی شوند. در عین حال«مطالعه امکان سنجی » یکی از مولفه های مهم این رویکرد تلقی می شود که در آن امکان اجرا یا عملی بودن هر یک از پروژه ها به عنون یک معیار اساسی مورد توجه قرار می گیرد.

رویکرد تقاضا-محور در این رویکرد، نیاز های پژوهشی رب مبنای چشم انداز شرکای عمده درون و برون نظام پژوهشی به ویژه مجریان و کاربران ترسیم می شود. این امر مستلزم آن است که از روش های مشارکتی و مشورتی در نیاز سنجی پژوهشی استفاده به عمل آید و یا اینکه مخاطبان و شرکای عمده آنقدر توانمند باشند که در خصوص نیاز سنجی اظهار نظر کنند. یافته های پژوهشی نشان می دهد که رویکرد مبتنی بر تقاضا محور عمدتا در سطوح پایین نیازسنجی پژوهشی مانند گزینش پروژه های تحقیقاتی با موفقیت بیشتری اجراشده است.

سید حسن اسحاقی

نگارش یک کتاب علمی پرمخاطب نیازمند داشتن ایده ای پاک، تالیفی حرفه ای و عرضه ای مناسب است. نویسندگی،ترکیبی از آموزش و تجربه است و تجربه ی علمی، سهم مهمی در فخامت قلم دارد.برای دست یافتن به اینکه، چه باید نوشت؟، شناخت زمان، نیازهاو اولویت ها موثر است و حضور فکری، فیزیکی در جامعه به این شناخت کمک می کند. نکته آموزی از شیوه ی نویسندگان بزرگ و توجه به رموز و جاذبه های تولید آثار، بر توان قلمی ما می افزاید.

نویسنده کیست ؟ و نویسندگی چیست؟

اگر نویسندگی را به طور عام ، به معنای عمل کسی که می نویسد بگیریم، هر کس را که بنویسد باید او را نویسنده خواند. با این حال نویسندگی کار دشواری نیست.الفبا را باید شناخت و مختصر خطی باید داشت. و نویسنده، به کسی می گویند که کارش نویسندگی است؛؛ یعنی معانی و مطالبی در ذهن دارد که از آن سود یا لذتی عام برای خوانندگان حاصل می شود و آن معانی را به گونه ای می نیسد که همه به خواندن نوشته او رغبت می کنند و از آن لذت یا سود می برند.

تفاوت نویسنده با آدم عادی

 بین آدم عادی و نویسندگان، از جهات مختلف تمایز وجود دارد زا جمله:

1. هوشمندی و حساسیت 2.حس آگاهی بخشی 3.بی اعتنایی به موانع نویسندگی 4.اعتماد به نفس و احساس نویسندگی

شرایط نویسندگی

اگر چه ذوق و استعداد ذاتی فرد سهم عمده ای در موفقیت یک نویسنده دارد ، لیکن آنچه استعداد را به مرحله فعلیت و ظهور می رساند، همان تمرین مستمر است. ناگفته نماند که نویسندگی مقوله ای مشکوک و دارای مراتب است. هم به فرد که نامه ای می نویسد و هم به کسی که شی.اترین آثار ماندگار را گدید می آورد، نویسنده می گویند، اگر چه تفاوت بسیاری با هم دارند.

پس باید با «آموختن» و «تمرین عملی»، قابلیت ها و استعدادها را به فعلیت رساند تا آثار عمیق ، متین و درست پدید آورد.

ویژگی های نویسندگان خلاق

نویسندگان خلاق به طور معمول ویژگی ها متنوعی دارمد که منحصربه عرصه نویسندگی شان نمی شود؛ بلکه تمام ابعادشان را پوشش می دهد؛ از جمله:

نوآوری و دوستدار زندگی، کنجکاوی و افزون طلبی علمی ،خوش خو و دارای انگیزه رشد ، نقد پذیری و صداقت در ابراز نظر انسجام فکری و نظم  ،عدم نیاز به تحسین دیگران نسبت به خودشان ،استقلال داشتن و دوری از وابستگی و روابط داشتن،روحیه شاد و شادی و……

سید حسین اسحاقی ،آداب کتاب نویسی

کتاب «دو امام مجاهد» مشتمل بر سخنرانی‌های حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در سالهای 51 و 52 در تحلیل سیره سیاسی امام حسن و امام حسین(علیهماالسلام) است که توسط انتشارات دفتر حفظ و نشر آثار رهبر انقلاب اسلامی منتشر و در اختیار علاقمندان قرار گرفت.